Een paar dagen geleden, gelijkaardig scenario. Ik zit buiten voor Radio Jeunesse met paar radiomakers en Sory. Omdat het toilet daar nog iets of wat deftig is, ga ik binnen naar toilet en doe de deur dicht, ah ja. Maar als ik naar buiten wil, inderdaad, draait die klink weer gewoon rondjes. Dus ik roep door het raampje een meneer om te helpen. Die snapt dat blijkbaar niet en vraagt om 200cfa. Ik zeg hem, meneer ik zit hier opgesloten op een toilet, ik heb hier geen geld maar u zou mij echt wel kunnen helpen door iemand te gaan roepen. Nope, dat deed hij niet. Ik besef dat ik mijn gsm op zak heb, dus ik bel Sory die buiten aan de andere kant van het gebouw zit. Maar die pakt eerst niet op omdat hij denkt dat ik me vergis. De tweede keer heeft hij door dat ik hem écht wil bereiken en na een tweede opsluiting, geniet ik even later weer van mijn vrijheid!Ondertussen ben ik in Bobo Dioulasso, hier logeer ik bij Marie en co. Iedereen die hen kent, heeft alvast veel groeten. 't Is duidelijk dat ze de hoge prijzen hier voelen. Maar Marie wil me natuurlijk zo goed mogelijk ontvangen. Ik probeer haar duidelijk te maken dat ze niets extra moet doen voor mij, dat ik me wel red. Maar zij zegt dat ik dan een hele week too zal moeten eten en dat ik dat niet zal aankunnen... Tja, daar is misschien iets van aan ;-) Verhalen en foto's volgen zeker.
1 opmerking:
hey lotte,
toch maar oppassen met die deuren en sloten daar!
wij , in merksem, hebben ondertussen een parlofoon aan onze nieuwe poort.
kan je uitproberen als je terug bent.
heel veel groetjes aan marie en c°
(marie nog altijd even mager en kranig zo te zien
en london wat 'voller')
salukes,
de moe
Een reactie posten