des burkinabés, één hollander en ik

Ik ben sinds woensdag in Bobo. Door de vorige bezoeken, ken ik hier al een paar mensen. Vorig jaar heb ik ook heel wat foto's genomen en de voorbije dagen ben ik die overal gaan afgeven. Geweldig die reacties! Grappig hoe sommigen echt verlegen worden als ze zichzelf op foto zien, hoe anderen super fier hun foto's aan iedereen tonen en hoe iedereen verbaasd is over de goeie kwaliteit van die prentjes van deze Belgische fotografe ;-)
Dit zijn Cyrille en Ben (jawel, dé Ben). "causer" da's wat ik hier alle dagen doe, keuvelen met iedereen. Even langslopen bij de buren, even thee drinken met de jongens in de straat, babbelen met Marie en Anna en Pelagie, kaarten met Simon, London en Joseph.
Zaterdag ben ik voor de tweede keer naar een schoolfeest geweest. Dit keer van de kleuterschool waar Delphine directrice is. Schattig hoe die kleuters dansjes en liedjes brengen en hoe die super chique zijn uitgedost. Maar zo lang dat die ceremonie weer duurde en zo'n chaos dat het soms was omdat er zoveel volk was.
Vrijdag heb ik wat meegeholpen bij de voorbereiding van het feest. Voor de genodigden werd er eten gemaakt en ik mocht mee de kilo's ajuinen snijden... liters tranen als gevolg. Een lucifer in je mond steken zou daar tegen helpen, maar daar merkte ik niet veel van.
Woensdag heb ik Auke ontmoet op de bus van Ouaga naar Bobo. Hij las een Nederlandstalig boek en dat had ik natuurlijk gezien. Dus hebben we nummers uitgewisseld en diezelfde avond zat ik al met deze Hollander op café. Hij doet onderzoek in Ghana maar is op reis in Burkina.

Donderdag zijn we samen naar een concert geweest in Theatre de l'amitié. Yoni en Floby zijn twee popsterren van dit moment. Het optreden zou om 20u beginnen, toen wij rond 20u30 aankwamen stond er een lange rij mensen netjes aan te schuiven. Uiteindelijk gingen tegen 21u30 de deuren open. We zochten een plaatsje in de tribunes. Ons geduld werd op de proef gesteld maar uiteindelijk begon de show... Eerst een presentator die de moto's van de sponsor promoot, dan de marketingdirecteur van de sponsor die speecht, dan weer een andere presentator en dan uiteindelijk... de muzikanten! 't Was best een goed optreden en er werden duidelijk ook paar hits gespeeld omdat iedereen, behalve dan die twee witten in de tribune, meezong.