Sory, Fatou, Alexandre en co

In Ouaga rijden honderden taxi's rond, allemaal knalgroene auto's, vaak een mercedes maar altijd iets of wat kramikkelig, ahum. En een taxi neem je nooit alleen: op de achterbank met drie of vier personen en voorin op de passagiersstoel ook soms twee mensen. Eerder deze week hield ik een taxi tegen die nog leeg was. De taximan stopt en zegt dat hij me kent, dat ik al eerder in Burkina was en vraagt hoe is het met uw man Adama? Ik bekijk hem nog eens goed... blijkt dat Aziz te zijn. Een chauffeur die vorige zomer vrienden van Yidja heeft rondgereden en die mij toen ook es had afgezet.
Aziz zet me af in Pissy, de quartier waar ik logeer. Ik heb er afgesproken aan de taxistopplaats met Alexandre van Bec. Blijkt dat hij op de cour tegenover Yves woont. Ouaga is zo uitgestrekt en blijkt dat we buren zijn. Weer toeval?!

Later op de week heb ik mijn eerste vergadering met de leden van Burkina Education Culture. Het salon staat buiten en de kennismaking is plezant. De inschrijvingen voor de radiostage lopen nog niet zo vlot, dat heeft met examens te maken maar Alexandre en Ignace en co zijn zeker dat er genoeg geïnteresseerden zullen zijn. Om nog wat meer reclame te maken, nodigen ze me zaterdag uit op een schoolfeest.
Je bent op 98.8. Nee nee, nu is het even "Radio Jeunesse 95.3". Youssef Ouedraogo wordt m'n collega, hij gaf al een korte rondleiding in de studio en die ziet er behoorlijk 'bien equipé' uit. Ze werken oa met hetzelfde systeem voor montage als in de FM Brussel studio en alles is gedigitaliseerd. Maar ze krijgen nog wel dikwijls cassettes van beginnende muzikanten of groepen uit de dorpen.
Als ik geen taxi neem, kruip ik op de brommer. P50 en yamaha's zijn hier hét vervoersmiddel waarop alles en iedereen wordt vervoerd, ook tanti blanche. Sory is mijn persoonlijke motocompagnon. Hij pikt me op in Pissy of brengt me naar een andere afspraak én hij showt me de places to be in Ouaga. Voor de Burkinareizigers: 't is een maat van Yidja, ook uit Bobo en qua stijl doet hij me een beetje aan Serge denken. Toffe pee!En over Serge gesproken, dan denk je natuurlijk ook aan Alain... Ik kon Haoua hier niet bereiken maar wat blijkt? Ze is eergisteren naar Duitsland vertrokken voor une visite. Haar zussen zijn nog wel hier. Fatou en Aïsha zijn mijn babbelvriendinnen. Van hen leer ik veel over het (over)leven in Burkina.

Lotte Photo

Eén van de avonturen in Burkina Faso is het cyber café, zeg "un siebèr". Niet evident om een snelle verbinding te vinden en nog minder evident om foto's te uploaden. La Toile zal in Ouaga mijn plek worden. Hier een eerste foto-poging...

De aankomst zaterdagnacht of eigenlijk zondagochtend, thuis bij Yves. Samen met Yvette naar de foto's van vorig jaar aan't kijken.

Bewijs dat het echt wel warm was 's nachts:

Na een hete aankomst, de eerste echte regenbui van dit seizoen, een cadeautje uit België.

Isaac, Imane en Rahim bij het begin van het stormweer. Ideaal om een ballon los te laten!

Gisteren heb ik een simkaart gekocht bij Telmob, dat doe je best in een officieel kantoor. Ik had mijn oude gsm bij maar die bleek niet meer te werken en dan hebben de straatverkopers van gsms natuurlijk meteen door. 'k Heb er uiteindelijk een gekocht voor 14.000 cfa ( +/-21 euro) en dat is goed "ge-marchandé-eerd" want startprijs was 22.000cfa. 't Is geen nieuwe gsm maar de verkopers hebben hem helemaal opgepoetst en de mijne ook gerecupereerd om de onderdelen te gebruiken.

Als je't nog niet moest weten, ik heb al mijn eigen commerce in Ouagadougou. 't Zijn enkel analoge foto's anders had ik als snel daar mijn foto's op deze blog gezet!

zaventem - tripoli - ouagadougou

"Bienvenue à Ouagadougou International Airport, il est 00h36 et 32 degres." Jawel ik ben vannacht, met amper een half uur vertraging, geland in Burkina Faso en ik werd er zeer WARM onthaald. Meer dan dertig graden midden in de nacht, ojee! Yves en Yvette waren het ontvangstcomité.

Eerder op de dag afscheid genomen op de luchthaven in Zaventem. Als je aan de douanecontrole nog eens zwaait, lijkt drie maanden plots wel lang. Maar met veel goesting en veel handbagage het chique vliegtuig in. In tegenstelling tot wat we eerder met Afriquiyah meemaakten was dit een vliegtuig mét beenruimte, mét allemaal dezelfde soort stoelen, mét airco die goed werkt en mét tv per stoel! De films waren wel 'proper gemaakt' in die zin dat elke decolté en elke blote vrouwenbeen, ook in de tekenfilms, flou gemaakt werd en elke vloek weggebiept, haha! Goed om me bezig te houden van Brussel naar Tripoli en dan op het volgende vliegtuig van Tripoli naar Ouagadougou met een tussenstop in Bamako.

Na de babbel, de chocolade en de foto's, werd het een warme, korte nacht. Vanochtend was er het weerzien van de buren en hun kinderen die tanti Lotte uiteraard om een speelgoedje vragen. Lang leve de FM Brussel ON AIR-ballon. En dan plots rond half tien, veel wind, veel stof en dan ineens heel veel regen. Wauw, afkoeling. Alleen was het wel wat te veel van't goeie want plots stonden hele wijken onder water. Het zou de eerste keer zijn dit seizoen dat er zo'n stortbui was en mensen waren volop grachtjes aan het graven en water uit hun cour en huizen aan het scheppen... Er zijn net een hoop straten waar ze nieuwe beton hebben gegoten maar ook niet meer dan dat, ellende voor de mensen die er wonen en verkeerschaos op elk kruispunt dat in een kleine vijver veranderde.

Voila, ik ben goed aangekomen, da's het begin van 89 spannende dagen...

ik ga op reis en ik neem mee

Al op dinsdagavond trok ik de deur van Flagey 18 dicht en ik kom er heel graag terug eind augustus. Het is de eerste keer dat ik drie dagen vrij ben voor ik op reis vertrek. Ideaal voor eurosong en terrasjes met vriendinnen, bezoek en strijkhulp van de moe, papierwerk, opruimen en natuurlijk hét moment om in te pakken.
Ik ga op reis en ik neem mee... een chirospelleke dat nu goed van pas komt! 'k Heb al een beetje men 'burkina outfit', een rokje dat elke keer mee gaat, grote sjaal die voor vanalles dient etc. maar elke keer is het weer afwegen hoeveel van dit en hoeveel van dat. Uiteraard heb ik een reisapotheek bij om U tegen te zeggen. Ook het radiomateriaal staat klaar, merci aan wie me daarmee helpt!

Bon, er zijn nog een hele hoop kleine spullen in orde te brengen. Daarvoor dient toch zo'n dag voor je vertrek he?!

récolte de matériel audio

Eind januari stuurt een collega een mail door ivm een info-avond over stages met jongeren deze zomer in Burkina Faso. Ik naar plek van afspraak, de gezellige eerlijke boutique tout l'or du monde in Brussel. Het project 'trait d'union' van de Brusselse vzw Optimart is écht iets voor mij. Thierry en Philippe zoeken Belgen die hun vak, hobby, passie willen delen met Burkinabés. Zonder twijfel doe ik het liefst iets met radio dus wisselen we ideeën uit en nemen zij contact op met hun collega's van Bec (Burkina education culture). En zo ontmoet ik binnenkort radiomakers in Ouaga. Om zoveel mogelijk te kunnen realiseren tijdens de workshops ben ik op zoek naar radiomateriaal (micro's, hoofdtelefoons, minidisc, dictafoon, mp3spelers,...), zie hieronder de oproep van Optimart.

Récolte de matériel !
Dans le cadre du projet d'Echanges Solidaires « Trait d'Union Burkina-Belgique », les associations Optimart et Burkina Education Culture organisent chaque été à OUAGADOUGOU des stages à destination des enfants et des jeunes. Ces stages sont animés par des volontaires belges et burkinabé.
Pour cette prochaine édition, différents stages sont déjà programmés : informatique, théâtre, illustration-dessin, peinture, création de bijoux, animations-jeux et formation aux techniques radiophoniques. Pour le stage radio, animé par Lotte Van Den Bogaert journaliste à FM Brussel, nous récoltons du matériel : des micros, des dictaphones, des enregistreurs minidiscs et un ordi portable. Si vous disposez de ce genre d'appareils dont vous ne vous servez plus ou pas, vous pouvez en faire don au projet, soit en les déposant à la boutique Mbeubeuss, rue Pletinckx, 10 à 1000 Bruxelles, soit en nous contactant à contact@optimart.org ou par téléphone au 0478/26.30.07

niet op reis zonder blog

Wie gaat er tegenwoordig nog op reis zonder een eigen blog? Als je op reiswebsites, blogs en facebook surft, lijkt het wel of je niet meer kan reizen zonder blog. Dus, ik doe mee!

Een reisblog dus: "lotte op reis".
Nu moet ik dit ding natuurlijk van 'content' voorzien. Maar aan ervaringen, avonturen en foto's zal er de komende 3 maanden geen gebrek zijn. Dit is de plek waar ik dat graag met mijn bloglezers deel. Maar dit is ook de plek waar ik heel graag van jullie hoor, publiceer en masse ook jouw reacties.

Voila, ik heb een blog en kan in principe NU vertekken. Alhoewel, dit ene weekje voorbereiding heb ik echt nog nodig!