indrukken

Ik ben nu ongeveer in de helft van mijn reis en 'k heb het hier nog altijd perfect naar men zin. Maar ik hoef je niet te vertellen dat het in Burkina Faso niet al rozegeur en maneschijn is. Een paar dingen die de Burkinabés en ook mij hier bezig houden.

"L'échangeur"
Sinds ik hier eind mei aankwam zijn er twee gespreksonderwerpen 'top of mind': la vie chère en l'échangeur. Voedsel- en olieprijzen schieten de hoogte in, dat voelt zowat iedereen in z'n portemonnaie ook in België dus daar kan je je wel wat bij voorstellen. Maar l'échangeur is talk of the town in Ouagadougou.
In de hoofdstad worden op dit moment een zestal 'verkeerswisselaars' gebouwd. Bedoeling is om het vele auto-, brommer- en fietsverkeer vlotter door de stad te loodsen. Maar door de werkzaamheden worden wijken afgesloten en moeten die honderdduizenden mensen via omleidingen op hun bestemming geraken... chaos!
De voorbije week heb ik elke dag Ouagadougou doorkruist om van de wijk Pissy naar Karpala te gaan, zo'n 15km. Daar is "radio des écoles" en daar heb ik samen met vijf jongeren aan een radioprogramma gewerkt. Het was de eerste week dat er één échangeur open ging. Heel grappig om iedereen nieuwsgierig op die semi-autostrade te zien rijden of stappen. En helemaal hilarisch werd het toen een vrachtwagen geblokkeerd zat onder de gloednieuwe brug. De lading was te hoog en schuurde langs de onderkant van de brug...
Deze nieuwe verkeersinfrastructuur is een hele hap uit het overheidsbudget en roept hier bijzonder veel vragen op. Vooral omdat de eerste échangeur op de weg naar het presidentieel paleis ligt én omdat de meeste straten stoffige zandwegen vol putten zijn:
De seizoenen zijn hier ook aan het veranderen. Het regent nu al veel, een beetje zoals het in augustus zou moeten zijn. En in april, mei heeft het amper geregend. Regen, c'est du bonheur, maar 't is ook miserie voor iedereen die zich moet verplaatsen want de zandwegen worden modderpaden. Daarom valt tijdens de regen het leven zo goed als stil. De verkopers beschermen hun gerief met plastiek en iedereen zoekt onderdak.

droit libre
Afgelopen week vond in Ouaga het filmfestival 'Ciné droit libre' plaats. Hier werd ongegeneerd over vrije meningsuiting en over persvrijheid gedebatteerd. Maar da's geen evidentie! Dat heb ik tijdens de radioworkshop ook mogen ondervinden. Een journalist kan hier niet kritisch werken, da's duidelijk.
Off air, onder vrienden, op café, op straat wordt er gebabbeld en geeft iedereen zijn mening. Maar on air kan dat niet. Protest wordt niet geduld, zo is bijvoorbeeld de universiteitscampus gesloten. Duizenden studenten weten niet hoe hun academiejaar zal aflopen... 't Lijkt hier vaak op dweilen met de kraan open, 'k hoop dan ook dat alle moedige stemmen, alle knappe initiatieven energie vinden om hun werk verder te blijven doen!

Ik vertrek morgen naar Mali, binnekort dus mijn indrukken van bij de buren.